یادگیری اصول مالی برای مدیریت امور مالی شخصی و تجاری، تصمیم گیری آگاهانه و درک اقتصاد ضروری است. در این مقاله پنج اصل اساسی در امور مالی برای ما شرح داده خواهد شد.
ارزش زمانی پول
این اصل نشان می دهد که ارزش پولی که امروز در اختیار دارید بیشتر از پولی است که در آینده خواهید داشت، به دلیل مسائلی مانند تورم یا کاهش تولیدات یک کشور و یا مسائلی از این دست. همه این موارد منجر به تمایل سرمایه گذاران به سرمایه گذاری و کسب سود از دارایی ها، ومهم تر از آن حفظ ارزش دارایی های خود میشود.
به عنوان مثال، اگر یک سرمایه‌گذار در سال 2017 یک بیت کوین را به قیمت 10000 دلار بخرد و آن را تا سال 2021 حفظ کند، زمانی که ارزش آن به 50000 دلار رسید، سرمایه‌گذار بازدهی 400 درصدی از سرمایه اولیه خود را کسب کرده. این ارزش زمانی پول را نشان می‌دهد، زیرا سرمایه‌گذار توانسته است با حفظ سرمایه‌گذاری خود در طول زمان، بازده قابل‌توجهی کسب کند.
مثال دیگری از ارزش زمانی پول در بازار ارزهای رمزپایه، مفهوم سهام گذاری(staking) است. برخی از ارزهای دیجیتال مانند کاردانو، به کاربران این امکان را می دهد که با سهام گذاری دارایی های خود سود کسب کنند. در ازای این سرویس، استیکرها پاداش خود را بصورت ارزدیجیتال بیشتر دریافت میکنند. این ارزش زمانی پول را نشان می دهد، زیرا سهامداران می توانند با نگه داشتن و استفاده از ارز رمزنگاری شده خود، در طول زمان بازده سرمایه گذاری خود را به دست آورند.
تنوع بخشی
اصل تنوع به این معنی است که سبد سرمایه گذاری خود را در چندین دارایی پخش کنید تا ریسک را کاهش دهید. این راهی برای محافظت از سبد خود در برابر تأثیر منفی هر سرمایه گذاری است.
داشتن هر دو سهام و ارزهای دیجیتال ممکن است به سرمایه گذار کمک کند تا سبد سرمایه گذاری خود را متنوع کند. با توزیع سرمایه گذاری بین انواع دارایی ها با ریسک ها و بازده های مختلف، این امر می تواند ریسک را کاهش دهد.
به عنوان مثال، اگر بازار سهام کاهش یابد، ارزش سهام سرمایه گذار ممکن است کاهش یابد، در حالی که ارزش ارز دیجیتال سرمایه‌گذار ممکن است ثابت بماند یا حتی افزایش یابد. مشابه این امر، اگر اصلاحی در بازار ارزهای دیجیتال وجود داشته باشد، ارزش سهام سرمایه گذار ممکن است زیان را جبران کند.
ریسک به ریوارد
این اصل بیان می‌کند که هر چه پاداش بالقوه یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن بیشتر است. سرمایه‌گذاران باید قبل از تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری، پاداش‌های بالقوه را در مقابل ریسک‌های احتمالی سنجیده باشند.
همانطور که قبلا ذکر شد، منافع بالقوه یک سرمایه گذاری اغلب با سطح ریسک آن مرتبط است. از آنجایی که آنها توسط هیچ دولت یا مقام مرکزی پشتیبانی نمی شوند و به دلیل اینکه قیمت آنها می تواند بسیار نوسان باشد، ارزهای دیجیتال معمولاً به عنوان ریسک بالاتر از سهام در نظر گرفته می شوند. سرمایه گذاران ممکن است در ازای امکان سود بهتر، مایل به پذیرش ریسک بیشتری باشند. با این حال، ریسک پذیری سرمایه گذار و اهداف سرمایه گذاری بر این امر تأثیر می گذارد.
تخصیص دارایی ها
این اصل شامل تقسیم یک سبد سرمایه گذاری بین طبقات مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق قرضه و املاک و مستغلات برای بهینه سازی بازده در حین مدیریت ریسک است. تخصیص دارایی در ایجاد یک سبد دارای تنوع مناسب که با اهداف سرمایه گذار و تحمل ریسک همسو باشد، حیاتی است.
یک سرمایه‌گذار ممکن است بر اساس اهداف سرمایه‌گذاری و تحمل ریسک، درصد معینی از پرتفوی خود را به سهام و درصد دیگر را به ارزهای دیجیتال اختصاص دهد. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاری‌هایی که ریسک‌گریزتر هستند ممکن است درصد بیشتری را به سهام اختصاص دهند، در حالی که سرمایه‌گذاری‌هایی که ریسک‌پذیرتر هستند ممکن است درصد بیشتری را به ارزهای دیجیتال اختصاص دهند.
سود مرکب
این اصل شامل سرمایه گذاری مجدد درآمد حاصل از سرمایه گذاری برای ایجاد درآمد بیشتر است. با گذشت زمان، سود مرکب می تواند منجر به رشد تصاعدی در بازده سرمایه گذاری شود. این ابزار قدرتمندی برای ایجاد ثروت بلندمدت است، اما به صبر و ثبات نیاز دارد.
این اصل هم در بازار سهام و هم بازار رمزارز ها قابل اجراست. به عنوان مثال، سهامدار سهامی که سود سهام خود را دریافت کرده، میتواند این مبلغ را مجدداً برای خرید سهام بیشتر سرمایه گذاری کند، که منجر به ایجاد سود سهام اضافی می شود. به طور مشابه، صاحب ارز دیجیتالی که سود دریافت می کند، می تواند آن پول را دوباره سرمایه گذاری کند تا سود بیشتری کسب کند. تأثیر تجمعی ترکیب میتواند در طول زمان رشد کند و به بازده بالای سرمایه منجر شود.
این مطلب بر اساس مقاله‌ای به همین نام از وبسایتcointelegraph.com است.
- منبع : BlockfaNews
- دسته بندی : اموزشی
